Z uwagi na położenie geopolityczne, Dania nigdy nie posiadała wielkiego arsenału broni, równocześnie w wyniku dość szybkiego zajęcia przez Niemcy, nie musiała praktycznie z niego korzystać. Owszem, Dania byłe państwem suwerennym wobec Niemiec, to jednak większe działania wojenne z terenu tego państwa (np. w kierunku Norwegii), prowadzone były przez armię niemiecką.
Samo duńskie uzbrojenie w trakcie II wojny światowej było zróżnicowane, jednakże pochodziło od producentów zewnętrznych. Duńczycy samodzielnie nie zajmowali się produkcją broni na wielką skalę, niezbędną do prawidłowego zaopatrzenia armii. Posiadali niezbędne elementy wyposażenia wojskowego, od karabinów maszynowych, przez granaty i pistolety. Naturalnie w skład wyposażenia wchodziły różnego rodzaju pojazdy: samochody pancerne Landsverk, różnorodną flotę samolotów bojowych.
Wojsko duńskie w okresie 1939-1945 nie poniosło większych strat. Ziemia duńska nie była miejscem wielkich potyczek wojennych, a jedynie po wojnie, do 5 kwietnia 1946, wyspa Bornholm była okupowana przez Armię Czerwoną. Z uwagi na jej strategiczne położenie, pojawiały się koncepcje aby wyspę przyłączyć do ZSRR