Dania nie była istotnym graczem w trakcie działań wojennych w Europie, w okresie 1939-1945. Wynikało to z faktu, iż kraj ten posiadał małą powierzchnię, aczkolwiek był bardzo ważny jeżeli mowa o strategicznym położeniu. Dania oddziela Morze Północne od Morza Bałtyckiego. Duńczycy od roku 1940 do końca działań wojennych znajdowali się pod okupacją niemiecką. Niemcy uzasadniali okupację małego kraju jego obroną przed atakami Brytyjczyków. Jednak zamierzenia wojskowe Rzeszy były zupełnie inne. To był doskonały punkt zaczepny do rozpoczęcia ataków i późniejszego utrzymywania Norwegii w rękach niemieckich.
W roku 1943 nowy duński rządami Scaveniusa współpracował z okupantem. Równocześnie wśród ludności duńskiej narastał opór, prowadzono różnego rodzaju akcje dywersyjne. Jeżeli mowa o kwestii duńskich żydów, to w wyniku działań niemieckich, około 500 zostało wysłanych do obozów śmierci.
Duńczycy w trakcie działań używali między innymi Gevargranatbager m.1923.
Duńska broń używana między innymi w trakcie II wojny światowej. Była to nasadka do miotania granatów. Nasadka była kompatybilna z bagnetem, tam ją montowano. Żeby broń była skuteczna, do wystrzałów używano ślepych nabojów.