Rumunia na początku światowego konfliktu w była neutralna, dopiero w roku 1941 postanowiła przystąpić do OSI. Rok 1944 i obalenie władzy doprowadziło do sytuacji, w której Rumunia przeszła na stronę Aliantów. Armia Rumuńska nie należała do najsilniejszych, w 1939 roku w jej szeregach było 186 000 żołnierzy. Wyposażenie armii nie należało do najnowocześniejszych, a często spotykaną sytuacją były po prostu niedobory.
Rumunii zasłynęli w okresie II wojny światowej jako Ci, którzy nie pozwolili Stalinowi na przemarsz przez swoje terytorium Armii Czerwonej. Polskie władze, w roku 1939 przedostały się do Rumunii gdzie następnie zostały internowane.
Rumunia w trakcie wojny starał się utrzymywać stan neutralności, jednak w wyniki zmian na mapie Europy oraz aneksji części terenów przez ZSRR, władzę w kraju objął Antonescu i rozpoczął rządy dyktatorskie. Widząc sukcesy niemieckiej armii zaczął swoją polityką dryfować w stronę państw OSI, czego skutkiem było zezwolenie na wejście do Rumunii wojsk niemieckich, w roku 1940.
Sierpień 1944 to obalenie władzy proniemieckiej, a kraj zaczął skłaniać się w stronę ZSRR.